Terugreis naar Athene
Door: Max Baas en Mick Bergman
Blijf op de hoogte en volg Miskel
09 Februari 2014 | Griekenland, Athene
5) Ik ben verdrietig niet zo maar verdrietig maar echt, echt verdrietig. Ariadne is bij me weg. Ik kan nergens anders meer aan denken. Mattheus kwam bij me zitten en sloeg een arm over me heen. ‘het komt wel goed’ zei hij, maar dat kon niet. De liefde van mijn leven was weg. We kenden elkaar pas kort maar ik wist dat onze liefde voor eeuwig zou zijn. De andere kinderen gingen feest vieren. Ik wilde niet mee doen. Maar toen de avond viel en alle kinderen gingen slapen, kon ik weer niet slapen. Ik ging uit me hut en keek naar het water. Er zwommen dit keer wel dolfijnen mee met onze boot. ‘oh’ nu zijn de goden wel weer blij? Na dat ze mijn Ariadne van me hebben afgepakt. Ik wordt woedend. Maar ik heb wel geleerd van de vorige keer. Ik mag niet de goden uitdagen. Ik liep voortdurend rondjes op het schip. de nacht maakte plaats voor de dag. Ik had de hele tijd lopen piekeren… tot Mattheus uitriep: ‘LAND IN ZICHT’